sandbags

i have no one to share my burdens. im afraid that they may not listen. na baka pagalitan o hindi nila ako maintindihan. i have lots of friends and companions pero i think none of them will understand and listen to me. gusto ko lang naman ng makikinig sakin. im willing to be rebuked pero not at this point. gusto ko muna maglabas ng sama ng loob, ng burdens. gumising ako this morning with those sandbags in my heart. i feel like im about to explode kung hindi ko sya irerelease. yes, im being emotional. gusto ko kasing magconfess. i want to talk to God and say these things. -na hindi ako consistent at ngpapaintimate sa relationship ko sakanya -im lacking of faith, sa dami ng pinagagawa samin sa school ehh naiisantabi ko na ang God. nawawala ako sa focus (mat 6:33 at Hebrews 12:2) -na masyado akong nagpabaya sa relationship ko with God yes, i want to release these things. pero natatakot ako sa mga sasabihin sa akin ng leader ko at ng mga taong gusto ko sanang kausapin. i need help. nahihirapan din kasi ako sa sitwasyon ko. lagi akong lack of time ang dami kasing school stuffs. gusto ko na ngang magdrop ng subjects kasi di ko na kaya. araw araw akong puyat at hindi kumakain ng maayos. araw araw akong may hinahabol na deadlines at mga requirements only to find out na lahat ng ito ay chasing before the wind. nkakalimutan ko na ang identity ko kay God. im too obsessed about my studies, too anxious. hindi ko na naalala ang God at ang relationship ko sakanya, im too busy with my own stuffs. yes, blame me for being faithless.. i admit, im wrong. dahil sa bigat ng mga ito di ko na kaya,i prayed na.. nahihiya akong kausapin ang God dahil alam kong may mga pagkakamali ako. i have no one to talked to eh. so babalik talaga ako kay God. very basic pero may impact talaga. alam mo yun? while talking to God ehh akala ko mga unbelievers lang ang hindi naniniwala kay God, pati pala mga Christians eh pedeng maging faithless, in my case ehh faithless din talaga ako. tapos sabi ko kay God ehh pagalitan na nya ako.. bago buklatin yung bible ko i really prayed. ready na kako ako para sa discipline nya, tapos binasa ko yung Genesis 26, usual QT ko, tapos naiyak nalang ako sa mga comforting words nya. di ko maintindihan ang God, ako na nga ang nagkamali tapos super passionate at unfailing pa rin ng God. sobrang bait ng God. unexplainable. yung mga ginawa ko? di deserving ang God na marecieve ang ganung treatment from me. hindi ko dapat sya nilalast sa priority ko. He must be the first. afraid pa ba ako? no. im ready kasi alam kong God is with me, yes, i failed but God will never leave me. (heb 13:5) now? LESSON LEARNED. im ready for the discipline and the consequence. "Do not be afraid, for I am with you;" Genesis 26:24 "if you can't find the right way, then go back from the start." THANK YOU LORD FOR OPENING MY BLIND EYES. (Mat 6:33, Genesis 24, Heb 12:2, Eph 6:6-7)